Al van jongs af aan wist ik het zeker. Ik word moeder. Ik zag het helemaal voor me. Ik met mijn kleine meid op schoot en hoe ik haar op zag groeien tot grote dames. Tot ze me in het ziekenhuis vertelde dat ik in verwachting was van een jongen. Help! Ik krijg een zoon.
Ik denk nog vaak terug aan het moment dat ik er achter kwam dat ik voor het eerst zwanger was. De eerste keer dat ik met een positieve zwangerschapstest in handen stond was een bijzonder moment in mijn leven. Vanaf dat moment is mijn leven nooit meer hetzelfde geweest. Ik denk nog vaak terug aan
De eerste schopjes van je baby in je buik zijn bijzonder. Bij het eerste gerommel vraag je nog af of dit je baby is, maar zodra er geen twijfel meer mogelijk is kan het genieten beginnen. Je staat te glunderen als je een stiekem schopje voelt en haalt snel papa erbij om het ook te
Vroeger wilde ik altijd een gezin met twee kinderen. Nu met twee schatten van zoons is het precies zoals ik het me had voorgesteld. De heerlijke drukte om mee heen is pittig, maar ik zou het voor geen goud willen missen. Iedere dag kijk ik met liefde hoe de jongens hun omgeving ontdekken. Met twee
9 maanden op, 9 maanden af. Na de zwangerschap van de eerste was ik na 9 maanden alweer zwanger. 9 maanden op dus weer. Vorige week is ons jongste knulletje 9 maanden oud geworden en nu ben ik echt zwanger af. Ik vond een zwangerschap pittig, ik had veel kwalen en het duurde me allemaal
Veel meisjes hebben al van jongs af aan een hele sterke wens om moeder te worden. Tegenwoordig spreek ik veel vriendinnen die totaal geen behoefte hebben aan het krijgen van kinderen. Ik vertel je hoe dat voor mij was en hoe de weg naar mijn prachtige kindjes was.
We hebben het vorig jaar nog gedaan. Onze zoon was net 1 jaar (dus eigenlijk geen baby meer) en ik was 5 maanden zwanger. Het was onwijs leuk, maar toch wel zwaar. Nee, dat doen we dit jaar niet doen. Eerst wachten tot de kinderen wat ouder zijn voor we weer de tent in duiken.
Geboren met een hartafwijking was mijn prognose niet goed. M’n ouders moesten zich klaarmaken voor het ergste. Gelukkig hadden de artsen het fout en 30 jaar later ben ik er nog steeds.
Zwanger zijn ben ik niet heel dol op. Hoewel er nooit complicaties zijn geweest vond ik het altijd erg zwaar en was ik flink aan het klagen. Toen ik dus zwanger werd van de 2e hoopte ik dat de bevalling zich snel zou aandienen.
