Weekly Diary #65 – Inpakken voor vakantie en ID-kaart kwijt

Een nieuwe Weekly Diary. Iets later dan normaal, iets korter dan normaal. Wij zitten momenteel namelijk in het land van het knäckebröd. Dit betekende dus dat er afgelopen week ingepakt moest worden. Daar komt natuurlijk het nodige stress bij kijken. Zeker als je je beseft dat ik mijn ID-kaart kwijt was vlak voor vertrek. Lees snel verder om te zien hoe we deze week zijn doorgekomen en waar ik mijn ID-kaart terug kon vinden.

Maandag

De week begint rustig. Vooral voor Owen die geniet van het moment dat zijn broer op de peuterspeelzaal zit. Hij gaat zelf op zoek naar het speelgoed dat meestal achter een slotje zit.

Volgende week gaan we de kou opzoeken en dat betekent dat er winterkleding ingeslagen moet worden. Ik heb al een winterpakje voor Owen gekocht en een skibroek voor Morris. Nu nog een paar warme schoenen. Bij Scapino slaag ik erg goed voor leuke winterlaarsjes en een lekker warm vest voor mij.

Hoevaak mogen de kinderen bij jou de schoenen zetten? Wij proberen het iedere avond te doen, maar we zijn het al een paar keer vergeten. Met het nieuwe laarsje van Owen vergeten we ze vanavond gelukkig niet te zetten.

Dinsdag

Stiekem heb ik heel erg zin in kerst. Daarom ook dat we met het hele gezin een rondje maken in de Intratuin. Heerlijk die kerstsfeer die daar hangt. Helaas krijgt Owen er niets van mee. Die blijft rustig slapen in de kinderwagen. Lang geleden dat hij zo lang door blees slapen in de kinderwagen.

Oja, het is vandaag mijn verjaardag en omdat de kinderen vanavond bij opa en oma blijven logeren eet ik daar mijn verjaardagsmaaltijd. Heel spectaculair is het niet, maar wel gezellig.

Woensdag

Zo voor en vakantie moet er natuurlijk gewassen worden, want je moet wel schone kleding hebben die in de koffer kan. Omdat de jongens niet thuis zijn, kom ik eindelijk door de stapel was heen. Dit is een opstapeling van weken niet aan vouwen en strijken toekomen.

>> Lees ook: Zelf wasmiddel maken – Goedkoop en heel erg leuk

En na de was (want heel veel meer heb ik niet kunnen doen) is het weer tijd om de jongens op te halen. Wat hebben ze het naar hun zin gehad. Het is ook altijd zo leuk om bij opa en oma te mogen slapen.

En dan lig ik eindelijk. Moe, maar voldaan. Al begin ik wel een beetje keelpijn te krijgen en had ik de hele middag last van mijn oren. Ik word toch niet ziek?

Donderdag

Vandaag doe ik zoveel mogelijk met en voor de jonens. Even geen huishouden of andere klusjes. Alleen gezellig samen spelen. Zo gezellig deze momentjes.

Vrijdag

Morris moet deze ochtend weer naar school en ik wil heb een volle to-do list. Owen heeft er echter helemaal geen zin in om naar huis te gaan. Hij wil veel liever buiten spelen. Hij rent dan ook alle kanten op en speelt veel liever buiten.

Na een dag stressen over het inpakken, komt de ergste shock in de avond. Op de plekken waar ik mijn ID-kaart altijd leg is hij niet te vinden. Ook in mijn portomonee zit hij niet. Ooh nee, en we gaan morgen al weg. Ik probeer rustig het huis door te zoeken, maar stiekem breekt het angstzweet me uit. Gelukkig is manlief de koele kikker van het stel en bedenkt hij dat de jongens weleens in de keuken hebben gespeeld met mijn portomonee. Mijn ID-kaart zou dus zomaar onder de koelkast kunnen liggen. En jawel hoor, daar vindt hij mijn pasje.

Zowel alle kleren en id-kaart zijn ingepakt en we kunnen rustig slapen om in alle vroegte morgen naar het vliegveld te vertrekken.

Na een week stressen over inpakken en drukke en gillende peuters om me heen te hebben gehad, ben ik wel toe aan vakantie. In alle vroegte zijn we zaterdagochtend vertrokken. Op naar Zweden, op naar de vrieskou. Volgende week zal ik natuurlijk daar een verslag en foto’s van delen. Voor nu genieten we lekker van de vakantie.

>> Lees ook: Vliegen met de kinderen – Mijn angsten

Waar ging jouw laatste vakantie naartoe?