Weekly Diary #97 – Vakantie in de Ardennen

Vorige week heb ik je laten zien hoe onze vakantie begon. Een lekkere zonnige camping in Zeeland. Toch wilden we nog de bossen opzoeken. Met de kinderen vertrokken we naar camping twee in de Ardennen. Helaas stond er voor mij iets op het programma wat niet zo goed uit kwam deze vakantie.

Vrijdag

Na een lange (files), maar rustgevende autorit komen we aan op onze camping. Het valt een beetje tegen, als je net van zo’n perfecte en kindvriendelijke camping af komt, maar de omgeving is schitterend. Ons tentje zetten we op aan het water. Dit uitzicht is heerlijk.

Met een kraantje naast de deur hebben de jongens uren plezier. Toch missen we de zandbak een beetje.

Zaterdag

Na een kort nachtje ga ik met de kinderen in de ochtend naar de speeltuin. Ze moeten even hun energie kwijt voor we aan het ontbijt beginnen. We zitten nog midden in de hittegolf, maar in de ochtenden is het heerlijk koel. Deze fleesepakjes waren geen overbodige luxe.

Deze ochtend hebben we vooral in de auto gezeten. Er moest gereden worden naar een supermarkt en uiteindelijk hebben we een grote supermarkt gevonden in Frankrijk. We hadden dus eigenlijk een lekkere Franse lunch.

Onze picknick is aan de Maas. Dan denk je op vakantie te zijn en zit je nog aan de rivier die je bijna vanuit je huis kan zien.

Terug op de camping moet er weer gewerkt worden. Deze camping is toch minder overzichtelijk dan we hoopten en we moeten de kinderen zelf zien te vermaken. Dan maar meenemen met de dagelijkse klusjes. Morris vindt het niet erg. Hij vind het afwassen super leuk.

En weer staat er een heerlijke campingmaaltijd klaar. Het is veel te warm om uitgebreid te koken. Het wordt dus een salade en gekookte tarwe. Het is simpel, maar super lekker.

Ik voel me onderhand behoorlijk beroerd. De hele vakantie ben ik al verkouden en nu blijk ik een voorhoofdsholteontsteking te hebben. De hoofdpijn is niet om uit te houden. Gelukkig weet mijn man snel wat er aan de hand is en wat ik ertegen moet nemen. Toch best handig, getrouwd zijn met een dokter.

Zondag

Weer zo’n warm dagje. We zoeken wat verkoeling in de Grotten van Han. Het is er binnen 13 graden. 20 graden koeler dan het hier buiten is.

Wat een super mooie grotten zijn het. Het verhaal van de gids kunnen we helaas niet al te goed horen, door onze kwebbelende kinderen, maar dat doet er niet toe.

In de grotten is er ook een enorme lichtshow, waarbij er beelden op de wand van de grot worden geprojecteerd. De jongens kijken ademloos toe.

Na anderhalf uur braaf mee te hebben gelopen, moeten onze jongens even hun energie kwijt. Gelukkig is er een enorme speeltuin, waar de jongens lekker hun gang kunnen gaan.

En op de camping moet er weer gewerkt worden. Vorig jaar hebben we 4 wasjes moeten draaien op de camping. Dit keer waren het maar een paar items die gewassen moesten worden. Dit kan ik makkelijk op de hand doen. Zelfs Morris wilde me nog even helpen.

Als je de middelen niet hebt moet je improviseren. Het afgieten van die kleine campingpannentjes vind ik best lastig. De tortellini koken in de ketel gaat net zo makkelijk en het afgieten is een fluitje van een cent.

Maandag

Wat is het toch heerlijk om elke ochtend zo dicht naast mijn mannetje wakker te worden. We liggen met zijn viertjes in 1 tent en hoewel dat soms lastig is, vooral op het moment dat we de jongens naar bed brengen, is het heerlijk wakker worden.

We hebben een hele tas met speelgoed meegenomen voor de mannen. Maar waar speel je het liefst mee? Er wordt weer flink gestapeld met de ontbijtspullen.

We gaan weer richting de supermarkt. Stiekem vind ik zo’n grote, buitenlandse supermarkt fantastisch. Alle lekkere en nieuwe dingetjes die ze er verkopen. Morris was vooral nieuwsgierig naar de visafdeling. Sorry schat, papa en mama durven daar niets van mee te nemen. Hoewel ik het dit keer niet rook (dank je, voorhoofdsholteontsteking!), eten we echt geen vis in dit gezin.

Dit keer blijven we in Frankrijk voor onze lunch. Stiekem vinden we de omgeving super mooi. We leggen ons kleedje naast een tarweveld. Dit plekje is al schitterend.

Het is even zoeken naar een mooi plekje, maar eindelijk gaan we een wandeling maken. De jongens op de loopfiets en wij sjokken er achteraan. Zo kunnen we best wat kilometers maken, gok ik.

De fietsjes blijken toch niet zo’n succes te zijn met deze wandeling. De jongens zijn een beetje moe en echt zin in fietsen hebben ze niet meer. We moeten nog 2 kilometer terug naar de auto. Owen zit al snel bij papa op zijn nek en ik wandel met twee fietsjes in mijn handen. Als papa vooruit loopt om de auto te halen neem ik zelfs Morris nog op mijn rug. Ik denk dat we de wandelingen van 20 kilometer nog even een paar jaar moeten uitstellen.

Dinsdag

Een dagje eerder dan gepland gaan we naar huis. Ik ben echt niet fit en de jongens beginnen ook vermoeid te raken. Papa pakt de tent heel snel in, terwijl ik met de jongens weer naar de speeltuin ga.

In de auto kunnen de jongens eindelijk tot rust komen. We rijden aan één stuk door. Lekker vroeg thuis dus. Zo is er nog genoeg tijd om uit te pakken en de wasjes te draaien.

Woensdag & donderdag

En dan blijkt hoe ziek ik ben. Ik lig 2 dagen op bed. Alles zit verstopt en ik kan niet bewegen door de hoofdpijn. Thank god voor Paracetamol en Otrivin. Ooh en thank god voor papa die de jongens deze dagen heeft vermaakt.

Vrijdag

Papa is nog tot het eind van de week vrij. We hoopten nog wat leuke dingen te gaan doen, maar daar voel ik me niet fit genoeg voor. Wel kunnen we een lekker taartje gaan halen in het dorp.

’s Avonds steken we de barbecue aan. Dit doen wij echt nooit. Ik weet als vegetariër nooit wat ik op de barbecue moet gooien en manlief vind het veel te veel gedoe. Toch was het dit keer heel gezellig en het ging nog best goed met de kinderen. Als toetje namen we marshmellows, wat natuurlijk het leukste was van alles.

>> Lees ook: Ik ben vegetariër – en de kinderen dan?

Zaterdag

Ik begin me al weer een beetje beter te voelen, al ben ik nog niet fit. Daarom ook dat er weer een gebrek aan foto’s is deze dag.

Zondag

De laatste dag dat papa thuis is. We genieten er nog even van. De kinderen spelen fijn met papa en we doen van alles in en om het huis. Morgen moet papa weer werken en Morris weer naar school. Dan is de vakantie echt voorbij. Maar nu genieten we er nog van dat papa er is en dat papa van die heerlijke salades kan maken.

Het is wat later dan gepland dat deze blog online komt. Zo’n voorhoofdsholteontsteking heeft toch een langere nasleep dan ik was gewend. Nog steeds zit het allemaal niet lekker. Tip voor vakantiegangers, krijg geen voorhoofdsholteontsteking tijdens de vakantie!

Ben jij weleens goed ziek geweest op vakantie?