Vliegen met de kinderen – Mijn angsten
Deze winter stappen wij voor het eerst met de kinderen in een vliegtuig. Met een vakantie naar Zweden ontkom je er eigenlijk niet aan. Maar vliegen met de kinderen heb ik zo lang mogelijk proberen te ontwijken. Niet dat ik denk dat de kinderen het niet leuk vinden, maar omdat ikzelf zo enorm bang ben. Dit is waarom ik niet uitkijk naar het vliegen met de kinderen.
Ik til me een breuk
Ik vind het altijd een hoop gedoe op het vliegveld. Je loopt van hot naar her en bent uren bezig voor je eindelijk op het vliegveld zit. Ook heb je altijd allerlei spullen bij je. Je hebt natuurlijk je tas, met daarin de nodige zooi en ook heb je nog eens een trui en een jas over je arm hangen. Het liefst heb je nog wat te drinken of te snoepen bij je en en voor je het weet heb je een paar kilo aan spullen om te sjouwen. Tel daar de zooi van de kinderen bij op en je tilt je een lichte hernia. Met welke handen moet ik nu eigenlijk mijn kinderen optillen als zij niet meer willen lopen?
Lees ook >> Kamperen met een baby
Zitten ze wel stil?
Voor onze eerste keer vliegen met de kinderen hebben we er rekening mee gehouden dat we niet te ver gaan. We gaan niet de halve wereld rond, maar ook een vlucht naar Zweden kost natuurlijk een aantal vluchtuurtjes. En dan heb je al een hele tijd op het vliegveld rondgehangen. Mijn kinderen zullen dan al aan hun tax ‘rustig blijven’ hebben bereikt. Hoe ga ik ze tijdens de vlucht rustig houden?
Kind kwijt op het vliegveld
Mijn allergrootste angst is dat ik mijn kinderen kwijt raak. Zo’n groot vliegveld met alle gates en zoveel mensen. Ik raak er zelf al snel verdwaald. Wat als ik mijn kind uit het oog verlies of dat de jongens iets spectaculairs zien en tussen de drukte opeens van me wegglippen.
De eerste keer dat ik het nut van een tuigje in zag was op het vliegveld. Ik denk dat ik dit keer mijn beide kinderen een tuigje om doe én op de arm neem. Lekker dubbelop en boven op alle zooi. Zo bang ben ik dat ik de jongens kwijt raak op het vliegveld.
Lees ook >> Ik ben een tuigje moeder en ik schaam me er niet (meer) voor
Achteraf zal het heus allemaal wel meevallen. Tenminste, dat is wat ik mezelf probeer in te praten. Ik hoop dat ik het achteraf nog steeds kan zeggen. Laat me in de comments weten hoe jouw eerste keer vliegen met de kinderen was.
Een opgeruimd en gezellige speelhoek met een wereldkaart
Vegetarisch stoofpotje met champignons
Vegetarisch broodje “hamburger” – Beter dan een burger
About The Author
Dit zijn echt dingen die vreselijk door je hoofd kunnen spoken in de voorbereiding.
Ik heb sowieso een hekel aan vliegen. Kan het niet goed uitleggen, niet omdat ik bang ben, maar ik vind het zooooveel gedoe. Het is het me vaak niet waard. In die uren dat ik naar Schiphol moet rijden, daar moet wachten (misschien wel langer dan aangekondigd), vervolgens weer moet wachten op luchthaven van bestemming + reistijd naar uiteindelijke bestemming….pfff…in die uren kan ik met de auto ook al heel ver komen. En dan heb ik het gemak van eigen vervoer en kan ik zoveel spullen meenemen als er in de auto past hahaha
Daarom vliegen we niet meer binnen Europa. Engeland uitgezonderd, want daar ligt water tussen, da’s wel een obstakel :-). We hebben al 9 jaar niet gevlogen.
Alleen voor intercontinentale vluchten wil ik al deze moeite nog wel doen.
Maar terug naar vliegen met jonge kinderen: toen onze tweeling bijna 1 jaar was zijn we samen naar Amerika gevlogen, naar een geliefde plek van ons. Nu denk ik ‘waarom moest dat perse’. Maar we hadden een stressvolle tijd gehad en we wilden iets doen waardoor we het idee hadden dat alles normaal was. Het heeft ontzettend veel voorbereidingen gekost, maar het is goed gegaan. Je moet echt aan alles denken. We namen ook echt alles mee: maxi cosi’s, campingbedjes. Maar bij customs ed zijn ze wel behulpzaam voor gezinnen.
Zou het trouwens niet weer doen. Ging liever met ze naar een huisje van Landal met een eigen sauna ofzo 🙂
Ik vind het ook zo’n enorm gedoe. Daarom was ik er ook nooit fan van. Engeland doen wij meestal met de boot en nog altijd heeft dat mijn voorkeur (ook omdat er een sentimentele waarde zit aan die boot).
Naar Amerika vliegen is ook wel een erg lange vlucht. En met twee babies! Wij hebben expres gewacht tot we niet heel die bende mee hoefde te nemen en nu met nog maar 1 kinderwagen richting het vliegtuig moesten.
Inderdaad wat je zegt zijn ze heel behulpzaam. Dat was wel echt een dikke vette plus.
Heb je wel zin in deze vakantie? Ik kan me je angsten goed voorstellen en grote kans dat het meevalt inderdaad. Maar soms vraag ik me dan wel af: is het de zorgen wel waard?
Inmiddels hebben we het vliegen gelukkig overleefd. Ik keek erg uit naar de vakantie, dus het vliegen nam ik voor lief. Het is inderdaad afwegen, maar omdat het vliegen niet zo lang zou duren durfde ik het wel op te wagen.