Weekly Diary #77 – Een weekje zonder bloggen

Hoi, lang niet gezien. Afgelopen week heb ik weinig van me laten horen. Of eigenlijk helemaal niets. Ik had een ongeplande blogpauze ingelast. Even iets anders aan mijn hoofd dan artikelen posten. Gek genoeg leverde dat heel veel ruimte op om andere dingen te doen. Waar ik afgelopen week uiteindelijk zo druk mee ben geweest zie je hier. Lees je mee?

Maandag

We beginnen lekker luidruchtig deze week. Na school komt er een klasgenootje (en zijn mama) mee om (kinder)koffie te drinken. Dit jongentje heeft de leuke naam Owen. Owen en Owen kunnen heerlijk spelen, maar de mama’s raken steeds in de war met de namen. Of vooral de bijnamen, want alleen krullen Owen luistert naar zijn naam.

Dat we koffie gingen drinken was niet voor niets. Mijn nieuwe luxe koffiemachine moest toch uitgeprobeerd worden. Alleen een beetje jammer dat ik vergeten was de piepschuim weg te ruimen. Dit lag na een middagje spelen door heel mijn huis verspreid.

Dinsdag

Ook vandaag beginnen we weer aan een lekker bakje koffie. Ons nieuwe koffiemachine draait in de eerste dagen al gelijk overuren.

Het is heerlijk weer vandaag en papa, de strandliefhebber, kan niet wachten om een ritje naar Hoek van Holland te maken. De mannen vinden het geweldig, maar ze mee naar huis krijgen is een drama.

Woensdag

Ik heb onverwachts besloten niet te bloggen deze week en opeens was er ruimte in mijn hoofd om andere dingen te doen. Al heel lang wil ik mijn kast ‘Marie Kondo Style’ uitruimen. Twee zakken voor de kringloop en een halve prullenbak vol. Dit was blijkbaar nodig.

Ook op zolder wordt het een en ander opgeruimd. Twee dozen, die er nog stonden van de verhuizing, zoek ik uit en uiteindelijk gaat bijna alles weg. Waarom bewaar ik toch die rommel. De rest vindt een keurig plekje of wordt direct door de jongens gebruikt.

Als papa ’s avonds Morris op bed legt verspreekt hij zich een beetje. Papa gaat naar de verjaardag van zijn stiefvader, maar nu hij het heeft gezegd wil Morris natuurlijk mee. Het is al laat, maar Morris doet zijn uiterste best om het zo lief en zo leuk mogelijk te vragen. Vooruit, meneer mag mee en geniet met volle teugen. Na de verjaardag komt papa terug met een super blij en moe jongentje.

Donderdag

Met dit weer begint het hardlopen weer aantrekkelijk te worden. Ik doe weer eens mijn hardloopschoenen aan. De kinderen gaan in de fietskar en we gaan met zijn drieeën op pad. De jongens zijn blijkbaar een stuk zwaarder geworden, want ik kom bijna niet vooruit. Dan maar de jongens mee laten rennen.

Na tien minuten geef ik het op. Het is toch zwaarder dan ik dacht. Aangezien we bij de natuurspeeltuin zijn aangekomen duiken we de grote speeltuin in. De jongens vinden dat helemaal niet erg. En ik vind het stiekem ook wel leuk.

Vrijdag

Als ik met Morris op school kom vraagt de juf of ik tijd heb voor een evaluatiegesprek. Natuurlijk heb ik tijd en Owen is toch al aan het spelen in de klas. Na een positief gesprek wil ik Owen weer mee naar huis nemen, maar dit haal je toch niet uit elkaar. De jongens zitten heerlijk samen te spelen en Owen voelt zich helemaal thuis in de klas. Het wordt tijd dat hij ook mag starten. Helaas nog anderhalve maand wachten.

Door het mooie weer zitten we de rest van de dag buiten. Wat is het toch heerlijk. Morris rijdt de hele middag rondjes op zijn fiets en Owen rent ook ergens rond. De hele middag ben ik mijn kinderen zoek, maar dat heb je als je in zo’n kinderrijke buurt woont.

Zaterdag

Men nemen een paar plankjes en we maken een ….. Een blik in de schuur en ik bedacht me dat deze eens uitgeruimd moest worden. Met het opruimen kwam ik wat plankjes tegen en met wat gepuzzel denk ik dat ik daar best een leuke plantenbak van kan maken.

’s Avonds heb ik een kleine reünie met vrienden die ik ken van de Hartenark. De vakanties voor kinderen met een aangeboren hartafwijking. Iemand was zo slim om alle kampkranten en dvd’s mee te nemen. Het plan om te gourmetten ging niet door en uiteindelijk zitten we met ons bordje op schoot oude films te kijken. Super gezellig en heerlijk om na zoveel jaar al die oude herinneringen terug te zien.

Zondag

Tijd voor een boodschapje, maar dan opeens ben ik mijn kind kwijt. Hij heeft de ketchup gevonden en zoekt naar een fles die open is. Dit mannetje heeft een kleine ketchup obsessie.

Ook vandaag wordt er weer geklust. Papa is met Morris op pad en ik heb alleen Owen in de weg lopen. Het ‘huisje’ vindt hij erg interessant en wil er erg graag in. Niet dat ik er al klaar mee ben, dus terwijl ik verder boor blijft hij netjes erin staan.

>> Lees ook: Een dag van een thuisblijfmoeder – Wat doe je de hele dag?

Heerlijk zo’n weekje. Ik heb allemaal dingen gedaan die ik al zo lang wilde doen, waar ik nooit tijd of energie voor had. Even iets op pauze zetten gaf me de ruimte om al die andere dingen te kunnen doen. Maar ooh wat heb ik het bloggen gemist. En dat na een week al. De ruimte zorgde er ook voor dat ik veel ideeën voor het bloggen heb kunnen opdoen, dus komende tijd zullen de artikelen weer gewoon online verschijnen.

Waar hoop jij binnenkort tijd voor te kunnen vinden?